Αγκίδα γιόκ, για φέτος... ή µάλλον για πέρυσι, γιατί πάει 1 χρόνος που σκορπίσαµε στα 4 σηµεία του ορίζοντα, χάσαµε τον ειρµό, το ρυθµό, ίσως & το σφυγµό µας.
Πάνε όµως δέκα χρόνια, màs o menos*, από τότε που άρχισε να φτιάχνεται µία παρέα νέων από τα Μαστοροχώρια. Η παρέα αυτή είχε το ακόλουθο σκεπτικό: Ότι είναι τόσο κοινά τα βιώµατα, τόσοι πολλοί οι ξενιτεµένοι από τον τόπο αυτό, αλλά και τόση η αγάπη τους γι’ αυτόν - την µουσική και τις παραδόσεις του, τόσα πολλά αυτά που ενώνουν τους νέους από τα χωριά της ευρύτερης περιοχής που θα µπορούσαν να λειτουργήσουν ως κινητήριος µοχλός για να δηµιουργηθεί µία πιο διευρυµένη παρέα, η οποία ίσως θα µπορούσε να κάνει την φωνή του ξεχασµένου τόπου µας να ακουστεί λίγο πιo δυνατά. Αυτή η παρέα, µε τα σκαµπανεβάσµατα της, τις αποτυχίες της και τις επιτυχίες της, έχει πραγµατοποιήσει τα τελευταία δέκα χρόνια µια σειρά από αφορµές (εκδροµές, περιοδικά, ηµερολόγια, συναντήσεις, τσιπουροκατανύξεις) που ελπίζουµε να έκαναν τα µέλη της να πέρασαν στην τελική, καλύτερα από το να µην υπήρχε αυτή η παρέα.
Παρέες γίνονται και ξεγίνονται και χαλάνε και φτιάχνονται όλη την ώρα, αλλά µερικές φορές είναι ωραίο τα πράγµατα να µην ξεκινουν κάθε φορά από το µηδέν. Kεκτηµένα προηγουµένων να αγκαλιάζονται, να συµπληρώνονται και να συνεχίζονται από επόµενους. κι όταν λέµε κεκτηµένα, µην φανταστούµε και τίποτα ιδιαίτερο: ένα όνοµα, µία ιδέα, λίγες πρακτικές, µερικές εµπειρίες. Αλλά έστω και αυτά τα ολίγα, σε βάθος χρόνου και συνεχόµενων γενεών είναι που µπορούν να δηµιουργήσουν µία όµορφη αλυσίδα στον χρόνο, µιά πολύχρωµη σερπαντίνα στο ουτοπικό γαϊτανάκι του τόπου.
Με αυτό το σκεπτικό είναι επιθυµία µας το αυτονόητο: να βρούµε ανθρώπους που τους άρεσαν οι δράσεις µας (όχι και πολύ αναγκαστικά) και θέλουν να πάρουν πρωτοβουλία µέσα από το πλαίσιο που έχουµε και λειτουργούµε, να γίνουν ενεργά µέλη ενός πυρήνα που θα έρθει να συνεχίσει, να βελτιώσει, να αλλάξει, να επαναπροσδιορίσει, να ανακατώσει, να αµφισβητήσει ό,τι έχουµε κάνει µέχρι τώρα, να πραγµατώσει, να δοκιµάσει, να πειραµατιστεί µε, να αισθανθεί, να ανιχνεύσει, να κτίσει νέα πράγµατα στο µέλλον.
Παρασκευή 14 Αυγούστου στις 5:30 καφεδάκι & κουβεντούλα στο καφενείο “Μέλιντρα” στην Θεοτόκο, Ντιπ γιόκ? µπαααα...
Καλές διακοπές σε όλους!
4 σχόλια:
Παράκληση να χρησιμοποιείται μεγαλύτερη γραμματοσειρά, γιατί όσο συγκινητικό και αν είναι αυτό που γράφεις με 7 γραμματοσειρά δεν μπορεί να διαβαστεί. Μιλάω για σας τους μεγάλους που φοράτε τα γυαλιά, γιατί εγώ είμαι μόλις 42 και δεν έχω σκοπό να τα φορέσω μέχρι τα 60. Πάντως την Παρασκευή στις 5:30 ανήμερα Παναγίας δύσκολο να σας προκύψω στην Θεοτόκο. Αν το κάνατε για Σάββατο το συζητάμε....
Πιείτε και κάνα τσιπουράκι για μένα γιατί εδώ στον κάμπο έχω πολύ καιρό να κάνω χρήση αλκοόλ.
Θα επανέλθω ...
Είναι ένα θέμα αυτό με το πότε να γίνει η συνάντηση. Στην αρχή λέγαμε για τις 17, αλλά πέφτει δευτέρα και φαντάζομαι μπορεί πολύς κόσμος να έχει φύγει. Τώρα παραμονή θα είναι πάνω οι περισσότεροι φαντάζομαι, αλλά να δούμε αν θα μπορούνε να έρθουνε.
Τι λέει σύντροφοι; Έγινε τελικώς καμία συνάντηση; Είχαμε κανένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα; Ψήνεται τίποτα για το άμεσο μέλλον;
Με συλλογικούς χαιρετισμούς από την ζεστή αθήνα.
Δημοσίευση σχολίου